W ramach Światowego Dnia Świadomości Autyzmu w dniu 02 kwietnia 2025 roku w Miejskiej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Krośnie zainteresowani rodzice i opiekunowie będą mogli skorzystać z indywidualnych porad i konsultacji dotyczących spektrum autyzmu.
Prosimy o wcześniejszą rejestrację najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2025 roku pod numerem telefonu 13 43 205 19 (sekretariat).
21 marca to Pierwszy Dzień Wiosny, ale również Światowy Dzień Zespołu Downa. Data obchodów nie jest przypadkowa, ponieważ wiąże się ona z – Trisomią 21 chromosomu. Celem obchodów jest zwiększanie świadomości dotyczącej życia i funkcjonowania osób z Zespołem Downa.
W ten wyjątkowy dzień zachęcamy do założenia dwóch różnych skarpetek. Skarpetki nie do pary stały się symbolem Światowego Dnia Zespołu Downa z powodu kształtu chromosomu. Ich różnorodność i wielobarwność są wyrazem tolerancji i znakiem, że mimo odmienności możemy w pełni cieszyć się życiem.
Zapraszamy do zapoznania się z ofertą szkoleń dla dla nauczycieli, rodziców i dzieci realizowanych przez pracowników Miejskiej Poradni Psychologiczno – Pedagogicnej w Krośnie.
Moment podejmowania decyzji o wyborze szkoły lub zawodu jest zazwyczaj sytuacją trudną dla uczniów i ich rodziców. Uczeń podejmujący decyzję edukacyjną nie ma pewności, że jest ona prawidłowa, zawsze istnieje tu ryzyko niepowodzenia, nietrafnego wyboru, z którym będzie musiał sobie poradzić. Dodatkowo wiele czynników pozostaje poza bezpośrednią kontrolą, w tym poziom trudności egzaminu ósmoklasisty i związane z tym progi punktów do wybranych szkół. Nawet wkładając dużo pracy w naukę i przygotowania do egzaminów zawsze cos może pójść nie tak.
Ósmoklasisto:
Aby wybrać ścieżkę kariery dopasowaną do naturalnych predyspozycji i aspiracji warto: ...
Z tej okazji w Miejskiej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Krośnie organizowany jest dzień bezpłatnych konsultacji logopedycznych. Akcja jest adresowana do rodziców dzieci w wieku od 0 do 6 lat z terenu Miasta Krosna.
Wymagane są wcześniejsze zapisy w sekretariacie Poradni lub telefonicznie: nr tel. 134320519. Rejestracja jest konieczna z względu na ograniczoną liczbę miejsc. Chęć udziału w bezpłatnych konsultacjach należy zgłosić do dnia 5 marca 2025 r.
Serdeczne zapraszamy !!!!
...
Problem wyboru zawodu i ścieżki kształcenia dotyka każdego człowieka, gdyż praca zawodowa stanowi główny obszar jego aktywności. Wybór drogi edukacyjno-zawodowej jest jedną z najważniejszych decyzji życiowych, która ma wpływ na cały przebieg społeczno-zawodowy życia człowieka. Wyznacza bowiem jego przyszłe miejsce i rolę w społeczeństwie. W związku z dynamicznie zmieniającą się sytuacją na rynku pracy jednostka może być zmuszona kilkakrotnie zmienić zawód w ciągu okresu aktywności zawodowej. Jednak zawsze wybór zawodu i ścieżki kształcenia wiążą się z podjęciem decyzji, która w znacznym stopniu wyznacza drogę życiową człowieka. Zwłaszcza dominujące znaczenie ma pierwszy wybór, który w sposób zasadniczy wpływa na całe życie zawodowe. Doświadczenia, jakie zdobędzie jednostka w trakcie przygotowania do zawodu oraz na początku swojej drogi zawodowej będą rzutowały zarówno na kształt jej osobowości zawodowej, jak i na dalszy stosunek do pracy i przebieg rozwoju zawodowego. Zawód trafnie wybrany to zawód wybrany świadomie, zgodnie ze społecznym zapotrzebowaniem i z uwzględnieniem wymagań, jakie stawia on kandydatom, a jednocześnie zawód zgodny z zainteresowaniami wybierającego, odpowiadający jego zdolnościom, poziomowi jego wiadomości i umiejętności, pozwalający na rozwijanie i zaspokajanie jego ambicji i aspiracji. Trafna decyzja dotycząca wyboru zawodu i ścieżki kształcenia podjęta w okresie dorastania najczęściej staje się podstawą dalszego rozwoju zawodowego człowieka. Istotne więc jest aby wybory edukacyjno-zawodowe były zgodne zarówno z zainteresowaniami, uzdolnieniami i potrzebami danego człowieka, jak i z potrzebami rynku pracy. Dlatego tez, aby efektywne przygotować się do podejmowania trafnych wyborów edukacyjno-zawodowych, ważna jest między innymi znajomość czynników je determinujących.
Wybór zawodu zależy przede wszystkim od indywidualności człowieka. To ona wpływa nie tylko na to, jaki zawód wybieramy, ale również jak czujemy się wykonując określoną pracę zawodową. Planowanie kariery należy rozpocząć od identyfikacji dwóch czynników: wewnętrznego – umożliwiającego realne i obiektywne odkrycie samego siebie (zainteresowania, uzdolnienia i umiejętności, charakter, osiągnięcia szkolne, stan zdrowia) oraz zewnętrznego, który wiąże się z oceną otoczenia i środowiska, w którym funkcjonujemy (wymagania psychofizyczne zawodu, zadania i czynności, narzędzia pracy, środowisko pracy, perspektywy zatrudnienia, rynek pracy).
Zanim młody człowiek zacznie myśleć o wyborze zawodu musi najpierw poznać samego siebie. Jest to pierwszy warunek dobrego zaplanowania kariery zawodowej. Rozpoznać należy swoje tzw. zasoby czyli: zainteresowania, uzdolnienia, system wartości, cechy osobowości. Sprzyjać to będzie doskonaleniu swoich umiejętności a tym samym ustawicznemu rozwojowi. ...
Zapraszamy na warsztaty z komunikacji, wszystkich nauczycieli, pedagogów i psychologów, którzy chcą poprawić jakość relacji ze swoimi uczniami i ich rodzicami. W czasie dwóch spotkań poznamy zasady przekazywania informacji zwrotnych, motywowania uczniów oraz będziemy w praktyczny sposób przyglądać się mechanizmom obecnym w relacji uczeń – nauczyciel. Serdecznie zapraszamy.
Odporność psychiczna jest to zdolność danego człowieka do efektywnego radzenia sobie z czynnikami stresu, presją i wyzwaniami, oraz osiąganie wydajności odpowiadającej swym możliwościom niezależnie od okoliczności. Odporność psychiczna (elastyczność psychiczna) odnosi się do zdolności jednostki do radzenia sobie ze stresem, trudnościami życiowymi, traumą czy innymi wyzwaniami psychicznymi. To umiejętność dostosowywania się do zmian, utrzymywania równowagi emocjonalnej i skutecznej radzenia sobie z sytuacjami trudnymi. Odporność psychiczna nie oznacza braku trudności czy problemów w życiu, ale raczej umiejętność skutecznego radzenia sobie z nimi. To umiejętność przystosowania się człowieka do zmian, adaptacji do zmieniających się warunków otoczenia, a także szybkiego powrotu do równowagi po silnym stresie, trudnych wydarzeniach życiowych i zranieniach.
Osoby odporne psychicznie mają wyższą odporność fizyczną, przez co częściej są zdrowsze, charakteryzują się wysoką wewnętrzną dyscypliną, cierpliwością, wytrwałością, mają poczucie odpowiedzialności za swoje życie, potrafią działać efektywnie pomimo stresu i niekorzystnych warunków zewnętrznych, rzadziej doświadczają zaburzeń emocjonalnych, psychicznych czy uzależnień, utrzymują wysoki poziom motywacji wewnętrznej, lepiej znoszą krytykę, częściej osiągają sukcesy, a porażkę traktują jako szansę na rozwój, mają pozytywne nastawienie i dużą wiarę w siebie, częściej mają poczucie wysokiej jakości życia.
Większa odporność pozwala na większy dystans i chłodniejsze spojrzenie na co nieprzyjemne i stresujące. Z wyższą odpornością łatwiej jest znosić napięcie, dyskomfort, oceny innych, niepowodzenia. Zdecydowanie chętniej osoby z wyższą odpornością podejmują wyzwania w życiu i mają więcej motywacji do realizowania swoich planów. Należy pamiętać o tym, że odporność psychiczną budujemy w stanie równowagi emocjonalnej i psychicznej. Trening odporności to hartowanie swojego systemu reagowania emocjonalnego, psychiki i motywacji do działania. ...
Bajkoterapia to coraz popularniejszy sposób na wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci poprzez czytanie bajek i opowieści. Dzieci, które regularnie słuchają lub czytają bajki, mogą zyskać wiele korzyści, zarówno w sferze psychicznej, jak i społecznej.
Warto przyjrzeć się, dlaczego czytanie dzieciom jest tak ważne i jakie ma znaczenie w ich życiu.
Jednym z kluczowych aspektów bajkoterapii jest jej pozytywny wpływ na rozwój emocjonalny dziecka. Bajki często poruszają trudne tematy, takie jak strach, smutek, czy odrzucenie, w sposób przystępny i zrozumiały dla małych odbiorców. Czytanie o perypetiach bohaterów pozwala dzieciom na identyfikację z postaciami i przeżywanie ich emocji. Dzięki temu uczą się nazywać i rozumieć własne uczucia, co jest fundamentem zdrowego rozwoju emocjonalnego. ...
Coraz częściej do gabinetu logopedycznego przychodzą na diagnozę logopedyczną rodzice z małymi dziećmi. Taka diagnoza powinna zostać przedstawiona rodzicowi w sposób przystępny i zrozumiały, ponieważ nie zawsze po pierwszym spotkaniu rodzic jest w stanie zapamiętać i zrozumieć wszystko, o czym mówi specjalista. W zakresie oceny rozwoju mowy, do standardowego postępowania logopedycznego w trakcie diagnozy warto dodać jeszcze takie elementy jak analizę słownika mowy, a czasem nawet analizę materiału filmowego przygotowanego przez rodzica. Bardzo często się zdarza, że dla wielu dzieci gabinet logopedy może nie być w pierwszym kontakcie miejscem, w którym pokaże ono pełnię swoich umiejętności. Zdarza się, że dziecko płacze, jest niespokojne i pozostaje bardzo blisko rodzica. Ważne jest, aby stworzyć takie warunki, by dziecko czuło się komfortowo i bezpiecznie. Najważniejszym aspektem badania rozwoju mowy dzieci w wieku od 12. do 36. miesiąca życia jest jego zabawowy charakter. To terapeuta powinien usiąść przy dziecku na dywanie i z nim się bawić. Warto, by diagnoza opierała się na działaniu i interakcji. Podejście, w którym dziecku w wieku 24. miesięcy pokazuje się obrazki przy stoliczku, uznaje się za przestarzałe. Najważniejsze, aby dziecko miało szansę wypowiedzieć się, zaprezentować swoje umiejętności podczas współdziałania z rodzicem i/lub z terapeutą.
Trudno określić jakie zabawki czy akcesoria spodobają się dziecku. Warto, by gabinet wyposażony był w te, które dadzą dziecku moc sprawczą. Sprawdzą się: klocki, samochody, figurki zwierząt, piłki, ale także proste instrumenty czy gry planszowe. Typ aktywności dobieramy do wieku dziecka, a także zainteresowań, jeśli je znamy. Ważne w trakcie obserwacji rozumienia i nadawania mowy jest to, że nasze działania powinny być również nakierowane na przyjrzenie się umiejętnościom manipulacyjnym dziecka, rozwojowi motoryki dużej, a także zebraniu informacji o rozwoju tzw. bazowych umiejętności komunikacyjnych, do których zaliczamy:
Jeśli natomiast na pierwszym spotkaniu dziecko jest wycofane, warto zaproponować rodzicowi, aby na kolejne przyniósł ze sobą ulubioną książeczkę dziecka czy zabawkę. Wówczas zwiększamy szanse, że dziecko poczuje się w gabinecie bezpieczniej. Wczesna interwencja logopedyczna w przypadku dzieci z diagnozą opóźnionego rozwoju mowy zakłada przede wszystkim model pracy oparty na działaniu z rodzicem. Ostatnie badania przeprowadzone przez Nina Capone Singleton (2018) potwierdzają, że podejście „poczekaj
i zobacz” (wait and see) w odniesieniu do mowy i języka dzieci jest przestarzałe i stanowi ryzykowny sposób poruszania się po nietypowych wzorcach rozwojowych w mowie i języku dzieci. Precyzując, podejście to nie tylko niepotrzebnie opóźnia skierowanie na diagnozę logopedyczną czy inne badania szczegółowe, jak np. badanie słuchu, ale dodatkowo daje informację, że przecież opóźnienie mowy się wyrówna i niemożliwym jest, że dziecko nie zacznie mówić. Społeczność naukowa na podstawie wyników przeprowadzanych badań oraz obserwacji podkreśla, że większość osób późno mówiących nie nadąża za swoimi rówieśnikami we wszystkich obszarach rozwoju (np. prezentują niższy poziom umiejętności społecznych, późniejszą gotowość szkolną, mają niższe osiągnięcia naukowe). Co więcej, N. Singleton (2018) donosi, że ponad 80% małych dzieci, które prezentowały opóźnienie w zakresie mowy w wieku 30 miesięcy, nie wyrównało opóźnienia nawet w wieku 6 lat i często dzieci te uzyskiwały diagnozę zaburzeń językowych w szkole podstawowej. W przypadku stwierdzenia przez specjalistę, że dziecko jest w grupie ryzyka ORM albo już rozwój jego mowy przejawia takie cechy, należy zacząć jak najszybciej wdrażać działania pomocowe. To samo dotyczyć będzie grupy dzieci, które możemy uznać za opisywane powyżej jako dzieci późno mówiące. Wskazuje się, że w ich przypadku nasze działania najlepiej rozpocząć w okolicach 18. miesiąca życia po to, by w ciągu pół roku do 24. miesiąca zwiększać możliwość wyrównania obserwowanego opóźnienia w zakresie rozwoju mowy czynnej. Duża grupa dzieci z ORM wyrówna opóźnienie rozwoju mowy w stosunku do rówieśników, ale wiemy, że sam ORM jest czynnikiem ryzyka zaburzeń mowy (w tym dyslalii i DLD32) i dysleksji. ...
