Autor: admin

Uczniowie, podobnie jak młodzież i dorośli, chętnie korzystają z Internetu za pośrednictwem urządzeń ekranowych. Internet oprócz tego, że dostarcza wiele możliwości do nauki i rozrywki, stanowi tez dla najmłodszych poważne zagrożenie.

Nadmierne i niewłaściwe użytkowanie Internetu może zakłócać rozwój i zdrowie najmłodszych uczniów ponieważ naraża je na:

1. Pogorszenie relacji z innymi dziećmi – dzieci, które nauczyły się, jak poznawać nowych kolegów i koleżanki w Internecie (podczas gier online lub w mediach społecznościowych), mogą mieć trudności z poznawaniem innych, kiedy są offline.
2. Treści nieodpowiednie dla wieku – w Internecie można zetknąć się ze szkodliwymi treściami, które zawierają przemoc, wulgarne słownictwo, nienawiść, manipulacje, pornografię czy fałszywe informacje tzw. fake newsy. Treści te źle wpływają na rozwój psychiczny i emocjonalny dzieci.
3. Naruszenie prywatności i utratę bezpieczeństwa – korzystanie z Internetu wiąże się z zagrożeniami wynikającymi z udostępnienia ludziom czy firmom osobistych danych. Wiele firm będących właścicielami portali z grami, aplikacji czy mediów społecznościowych gromadzi dużą ilość danych o użytkownikach. Udostępnienie ich naraża dzieci na kontakt z niedostosowanymi do ich wieku treściami, np. reklamowymi. W mediach społecznościowych  czy na forach podczas grania w gry online dzieci mogą podawać dane osobowe wierząc w intencje osób, które je o to proszą pod fałszywym pretekstem. Kradzieże danych w Internecie, które nierzadko zdarzają się, narażają dziecko nawet na kontakt z przestępcami.
4. Cyberprzemoc – dzieci w Internecie odwiedzając różne strony, czy też grając w gry online, mogą być zastraszane, poniżane lub wykluczane zarówno przez znane im osoby, jak i nieznajomych. Takie przeżycia wywołują stres, lęki, problemy emocjonalne i prowadzą do obniżania poczucia własnej wartości u dzieci.
5. Utratę poczucia własnej wartości – w Internecie promuje się fałszywe wzory piękna i style życia, co zachęca od najmłodszych lat do podejmowania prób ich osiągania. Dzieci zaczynają się porównywać z innymi pod względem tego, jak wyglądają, co mają, gdzie jeżdżą na wakacje itp. To może wywoływać przygnębienie, poczucie niższości czy niepewność. Ostatecznie może prowadzić do odczuwania przymusu wyglądania jak inni czy posiadania tego, co oni.
6. Problematyczne używanie Internetu – czerpanie przyjemności z tego, czego dostarcza Internet, może wywołać chęć ciągłego bycia online. W rezultacie może dojść do utraty kontroli nad czasem spędzonym przed ekranem, problemów z koncentracja uwagi czy zaburzeń snu. W skrajnej sytuacji może prowadzić do uzależnienia.

Bardzo ważne jest aby rodzice, opiekunowie i wychowawcy uczyli dzieci bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z różnorodnych portali, aplikacji, gier. Wszystko po to, żeby chronić dzieci przed zagrożeniami i ich skutkami. ... 

Obecnie smartfony są “wybawieniem” dla rodziców – dzięki natychmiastowemu dostępowi do gier, piosenek i bajek możemy w sekundzie zapanować nad silnymi emocjami dziecka. W momencie rodzic doznaje złudnego odczucia spokoju i ciszy, patrząc na malucha, który przestaje płakać i krzyczeć. Wpatruje się w ekran jakby był w transie, bombardowany zatrważającą ilością zmian obrazu oraz efektami dźwiękowymi i kolorystycznymi.

Gorzej jest jednak zakończyć przygodę z bajką… A wiele rodziców twierdzi, że bez bajki niemożliwe jest ubranie czy nakarmienie dziecka.

Niestety wiele zaburzeń mowy oraz innych zaburzeń poznawczych wynika z przedwczesnego używania ekranów przez dzieci – np. W momencie, kiedy tylko zaczęły siedzieć. Małe dzieci nie różnicują za pomocą ekranu smartfona tego co widzą; widzą jedynie kolory i kształty. Dziecko, które nie mówi, a które ogląda bajki, tworzy zupełnie inne połączenia między korą czołową (która jest odpowiedzialna za naszą osobowość, myślenie, cały intelekt) a korą wzrokową, która znajduje się w części potylicznej. ... 

ABC prawidłowego rozwoju mowy

W skład aparatu służącego do wytwarzania dźwięków mowy wchodzi narząd oddechowy, fonacyjny (krtań, tchawica), a także artykulacyjny (jama gardłowa, ustna i nosowa).

Budowa narządu artykulacyjnego ma bardzo duże znaczenie dla prawidłowej artykulacji. Przykładami nieprawidłowości przyczyniającymi się do wadliwej artykulacji mogą być: ... 

Komunikacja to porozumiewanie się międzyosobowe, przekazywanie innym myśli, potrzeb, opinii. Dokonuje się za pomocą mimiki twarzy, ciała, gestów, a przede wszystkim za pomocą słów wypowiadanych układanych w zdania o funkcji   informatywnej– zawierającej informacje o świecie i ludziach,  ekspresywnej– wyrażającej uczucia i emocje,  impresywnej – dążącej do kształtowania postaw i zachowań odbiorcy, przejawia się w wydawaniu stanowczych nakazów,  poetyckiej – jej celem jest zachwycić, zaskoczyć lub rozśmieszyć odbiorcę.

Już po narodzinach dziecko śledzi twarz matki, patrzy jej prosto w oczy, bo najważniejszy zmysłów – wzrok, również jest sprzymierzeńcem niemowlaka w rozwijaniu wczesnej komunikacji z rodzicem. Odkrycie, że noworodek ma najlepszą ostrość wzroku na odległość ok. 20-30 cm było zaskoczeniem dla specjalistów psychologii rozwojowej. Spodziewano się, że będzie to znacznie większy dystans, pozwalający na przyglądanie się oddalonemu otoczeniu, do którego maluszek nie może się jeszcze zbliżyć. Przecież dziecko nie ogląda z bliska zabawek i nie czyta książeczek. Natomiast obserwacja tego, co się dzieje ze wzrokiem dziecka, gdy jest na rękach opiekuna, w pełni wyjaśnia, dlaczego ten dystans jest dla niego korzystny. To odległość od twarzy rodzica podczas karmienia. Zdolność ostrego widzenia w trakcie karmienia, pozwala na nawiązywanie intymnego kontaktu wzrokowego. Połączenie odczucia zaspokajania głodu z patrzeniem w oczy osoby, dzięki której dziecko osiąga przyjemny stan sytości, uczy cenić relacje z ludźmi. Zadowolenie z troski wyraża uważnym patrzeniem w oczy i błogimi uśmiechami. Dodatkowo słysząc przemawianie rodzica całe skupia się na jego osobie. Jest to pierwszy komunikat . Na każdą okazaną troskę reaguje uśmiechem i spojrzeniem, wyrażając swoją wdzięczność za to, a jednocześnie zainteresowanie kontaktem. W tym zachowaniu jest wyraźny podział ról i naprzemienność, a to jest podstawą dobrej komunikacji.

Kiedy rodzic patrząc na maluszka robi różne miny, np. wyraz zaskoczenia albo grymas gniewu, on to odzwierciedli. W ten sposób nie tylko rozwija różne umiejętności, ale przede wszystkim okazuje empatię i mówi „wiem, co czujesz”. Warto głębiej zastanowić się nad tą zdolnością dziecka, która jest jedną z jego wyjątkowych kompetencji komunikacyjnych. Odczytywanie emocji innych to jedna z ważniejszych umiejętności potrzebna w dobrym funkcjonowaniu społecznym i dobrej komunikacji. Płacz dziecka to cała gama reakcji: kwilenie, żalenie się, zawodzenie, nerwowe spazmy, krzyk. Każda z nich oznacza coś innego. W zależności od natężenia może wskazywać na nudę, tęsknotę, strach, zimno, głód lub ból. Gdy rodzic trafnie rozpoznaje potrzebę, dziecko przekonuje się o swojej skuteczności. To zachęca go do dalszych wyrazistych reakcji i poszerzania repertuaru zachowań komunikacyjnych. ... 

Depresja jest zaburzeniem psychicznym, którego głównym wyznacznikiem jest przewlekłe obniżenie nastroju oraz problemy z jego regulacją – anhedonia, poczucie wewnętrznej pustki, drażliwość, wybuchy gniewu oraz szereg innych objawów.

Wśród naszego społeczeństwa często mówi się o depresji w kontekście osób dorosłych lub młodzieży; jednak nawet te najmłodsze dzieci zmagają się z nią na co dzień. Co więcej, nie jest to zjawisko rzadkie, jednak bardzo utrudnione jest jej diagnozowanie. Małe dziecko zazwyczaj nie jest w stanie precyzyjnie opisać swojego samopoczucia i większość rzeczy wyraża poprzez zachowanie.

Depresja u dzieci nie jest oddzielną jednostką chorobową i ma takie same objawy jak ta u dorosłych i młodzieży. ...