Kategoria: Artykuły

Wymiana emocjonalna – empatia – to najszybsza i najskuteczniejsza forma komunikacji. Zdolność do empatii może przynieść wiele korzyści. Osoby z rozwiniętymi umiejętnościami empatycznymi są mniej agresywne i bardziej lubiane, łatwiej angażują się w sprawy potrzebujących i nawiązują kontakty z innymi. Dana jest nam zdolność do odczuwania i przeżywania emocji. Różnorodność sposobów wyrażania emocji i zdolność ich odczytywania jest wynikiem naszych osobistych doświadczeń i uwarunkowań kulturowych. Empatia to nie tylko zdolność do rozpoznawania emocji innych ludzi i współodczuwania z nimi. Równie ważna jest umiejętność trafnego interpretowania sytuacji i zachowania z punktu widzenia innej osoby. Dla rodziców najważniejszy jest fakt, że zdolność tę można rozwijać i pielęgnować i w tym właśnie możemy pomóc naszym dzieciom. Dzieciństwo jest szczególnym okresem uczenia się empatii. Rozwijając empatię korzystamy z wiedzy i doświadczeń danych nam przez najbliższe otoczenie. Im bogatsze są nasze doświadczenia, tym większe szanse na rozwój zdolności empatycznych. Fundamentem dla rozwijania zdolności empatycznych u dzieci jest okazywanie im empatii. Okażmy zainteresowanie smutkiem dziecka, radujmy się z nim gdy odniosło sukces, doceńmy osiągnięcia, z których one same mogą być dumne. Zdając sobie sprawę z możliwości oddziaływania emocjonalnego powinniśmy jako rodzice tak kierować swoim zachowaniem, by udzielać naszym dzieciom jak najlepszych lekcji kompetencji emocjonalnych. Nasza postawa emocjonalna udziela się dzieciom i nadaje naturalny rys ich charakterowi.

Dzieci zdobywają umiejętności społeczne w wyniku interakcji społecznych. Rola dorosłych sprowadza się do odpowiedniego przygotowania dzieci i umożliwienia im wzajemnych kontaktów. Dzieci posługując się metodą prób i błędów wybierają najbardziej skuteczne techniki, które wykorzystują w dalszych relacjach. Jednak, aby powstał ich repertuar dziecko musi je wcześniej poznać. A uczy się poprzez obserwację i naśladowanie głównie rodziców. Bardzo ważną cechą z punku widzenia umiejętności społecznych jest poczucie humoru. To umiejętność żartowania z własnych słabości i niepowodzeń, a nie wyśmiewanie innych. Należy jasno określić granice akceptowanego dowcipu wyznaczone przez szacunek i tolerancję dla innych ludzi. Śmiech uaktywnia różne sfery funkcjonowania człowieka. Ułatwia radzenie sobie z naszymi problemami, słabościami, lękami. Sprawdza się przy rozwiązywaniu konfliktów i napięć, a także odprężą i relaksuje. Sprawia, iż jesteśmy przyjaźniej nastawieni do innych. Dzieci z poczuciem humoru są zwykle cenione towarzysko. Chwile radości pozwalają spojrzeć na problemy z innej strony, dają szansę na znalezienie pozytywnych aspektów przykrych zdarzeniach. Pierwsza naturalna relacja społeczna to układ rodzice – dzieci, stanowi ona wzór przyszłych kontaktów społecznych. Dziecko, które nie spotyka się z empatią w domu, nie potrafi jej okazać. Traktuje innych tak jak samo było, czy jest traktowane.

Pedagog : Marta Surma ... 

Gry komputerowe z jednej strony wpływają pozytywnie na rozwój dziecka, wspomagają koordynację, pomagają pozbyć się nadmiaru emocji i stymulują rozwój umysłowy. Z drugiej strony mogą prowadzić do rozwoju agresji i uzależnienia od komputera.

Analiza zawartości gier komputerowych doprowadza do stwierdzenia, że są to wirtualne repliki klasycznych gier, które zawsze stanowiły dziecięcą rozrywkę: rywalizacja, przygoda, sport, naśladowanie zachowań dorosłych. Czy gry są niewychowawcze ? Czy może potrafią rozwinąć u dzieci różne zdolności? Obie te opinie są słuszne. Ważne jest aby rodzić był obecny
i kontrolował, czym zajmuje się dziecko. Warto wiedzieć że gry komputerowe są dla dziecka często pierwszym kontaktem ze światem komputerów. Odpowiednio dobrane mogą być dobrym i przydatnym narzędziem służącym rozwojowi i aktywizującym je poznawczo.

Badania które zostały przeprowadzone pozwalają stwierdzić że: gry pobudzają procesy umysłowe dziecka korzystnie wpływają na intuicję i myślenie hipotetyczne, wspomagają koordynację wzrokowo- ruchową, są użytecznym narzędziem nauki, uwalniają od nadmiaru emocji i oferują natychmiastową nagrodę. Gry komputerowe stymulują rozwój umysłowy dziecka i  powodują, że wzrasta tzw. aktywność poznawcza, która jest istotnym czynnikiem warunkującym powodzenie w nauce. Granie wspomaga koordynację wzrokowo – ruchową. Grając w grę, dziecko pobudza wszystkie swoje zmysły i uczy się je koordynować. Oprócz wrażeń wzrokowych, dziecko doświadcza także wrażeń dotykowych – musi skoordynować ruchy ręki z tym co dzieje się na ekranie. ... 

Z punktu widzenia polskiej audiologii brak jest jednoznacznych definicji centralnych zaburzeń słuchu. Tomasz Zalewski określa je jako trudności w rozumieniu przekazu akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach słyszenia obwodowych. Potocznie mówiąc – dziecko słyszy, ale nie słucha; nie jest w stanie w pełni wykorzystać swojego potencjału wynikającego z dobrze funkcjonującego narządu słuchu. Objawy te można ogólnie definiować jako „trudności w rozumieniu przekazu akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w obwodowych strukturach słyszenia” (Zaleski, 1993).

Zespół ekspertów działających w ramach Amerykańskiego towarzystwa Mowy, języka
i Słuchu (ASHA) zdefiniował ośrodkowe zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD) jako zauważalne zaburzenie w jednej lub więcej grupach mechanizmów i procesów związanych
z różnorodnymi zachowaniami słuchowymi takimi jak:

1. Lokalizacja i lateralizacja dźwięku, ... 

Emocje towarzyszą nam na co dzień. Mogą to być emocje, które odbieramy jako pozytywne, takie jak radość, zadowolenie, szczęście oraz negatywne takie jak złość, strach, wściekłość. Natura emocji pozwala na odpowiednie przystosowanie się jednostki do zmieniającego się środowiska. Będziemy więc dążyć ku sytuacjom wywołującym pozytywne emocje i unikać bodźców, czy sytuacji związanych z negatywnymi emocjami. Wszystkie emocje pełnią ważną rolę przystosowawczą, jest jednak pewna ich grupa, która zakłóca, dezintegruje nasze zachowanie. Jedną z takich emocji jest złość, która stanowi zazwyczaj reakcję na rzeczywistą lub subiektywnie odczuwaną niesprawiedliwość. Dzieciństwo to czas, kiedy subiektywnie często odczuwa się, że dorośli, opiekunowie, inne dzieci są wobec nas niesprawiedliwi, bo np. nie spełniają dziecięcych zachcianek, zabraniają czegoś, dyscyplinują itp.

Zapalnikami wywołującymi złość mogą być różne sytuacje. Tak zwane „złe emocje” często wywołują agresywne zachowania. Duży wpływ na nasze zachowanie ma przede wszystkim dom rodzinny, szkoła oraz media. Emocje (złość) mogą kierować naszym zachowaniem, spowodować, że zrobimy coś, zanim w ogóle to przemyślimy. Takie reakcje narażają nas na przykre konsekwencje. Badania wykazały, że agresja jest zachowaniem wyuczonym przez obserwację, naśladowanie, bezpośrednie doświadczenie i powtarzanie. Inaczej się zachowujemy, gdy mamy pozytywne doświadczenia. Towarzyszą nam wówczas pozytywne emocje. Negatywne emocje wpływają częściej na nasze zachowanie, wtedy gdy doświadczamy sytuacji o charakterze agresywnym.

Sposobem na agresję jest nauczenie innych zachowań, które są akceptowane społecznie. Gdy zaczniemy kontrolować swoje emocje unikniemy wielu przykrych doświadczeń. Dzięki temu nasze relacje z innymi będą pozytywne. Jednym ze sposobów radzenia sobie ze złością jest trening kontroli złości.
Trening Zastępowania Agresji składa się z trzech komponentów: ... 

JA BEZ MISIA SIĘ NIE RUSZAM

UKOCHANA MASKOTKA UŁATWIA DOJRZEWANIE EMOCJONALNE DZIECKA

POMAGA W ROZWOJU ... 

Uczenie się, praca są jednymi z głównych aktywności, którym poświęcamy dużą część naszego życia. Nie zawsze oddajemy się im z ochotą i zapałem, często są dla nas po prostu obowiązkiem, a niekiedy nawet ,,zmorą’’. Ze świecą szukać ucznia, który z jednakową chęcią i pasją traktuje wszystkie szkolne przedmioty, zawsze ma czas i energię żeby pogłębiać swoją wiedzę, pilnie dotrzymuje wymaganych terminów i zobowiązań. Pewnie są wśród Was i tacy zbliżający się do ideału, ale to zdecydowana mniejszość populacji. Prawdę mówiąc, mnie samej do tego ideału też jest daleko…

Pomyślałam sobie, że w obecnej sytuacji, która wywołała konieczność pozostawania w domu i kontynuowania edukacji w zdalnym systemie, niektórym z Was będzie jeszcze trudniej zabrać się do nauki. Nie dość, że wokół groza pandemii, lęk o bezpieczeństwo swoje i bliskich, niepewność związana z zaliczeniami, egzaminami, maturą- to jeszcze przymusowe zamknięcie, często na niezbyt dużej przestrzeni mieszkania, w otoczeniu domowników, z których każdy ma inne nawyki i potrzeby. Doprawdy, niewiele potrzeba, żeby stracić cierpliwość i chęć do czegokolwiek, a co dopiero uczyć się systematycznie.

Postanowiłam poszukać dla Was (a przy okazji dla siebie)  praktycznych wskazówek ułatwiających wzbudzenie samodyscypliny i motywacji wewnętrznej. Myślę, że mogą być one pomocne nie tylko w okresie domowej nauki, ale i później kiedy wrócicie do szkoły. ... 

#Zostań w domu

i efektywnie spędź ten czas, stwórz swój indywidualny plan samoopieki!

W związku z zaistniałą sytuacją w naszym kraju oraz zaleceniem najwyższych władz o  pozostanie w  domach, rodzi się pytanie – co robić w tym czasie? – zwłaszcza jeśli chodzi o dzieci i  młodzież. Możliwości jest wiele, a „ogranicza nas tylko wyobraźnia”. Poniżej prezentujemy gotowe propozycje do wypróbowania z różnych obszarów Twojego życia, bez ograniczeń wiekowych – być może znajdziesz coś dla siebie. Wykorzystaj ten czas, aby zadbać o swoje zdrowie nie tylko fizyczne (pozostając w domu i  stosując się do zaleceń), ale i psychiczne . ... 

Czym jest lęk?

Doświadczanie lęków i obaw jest naturalną częścią rozwoju dziecka. Lęk jest emocją, która pełni bardzo ważną, adaptacyjną funkcję w naszym życiu. Ostrzega człowieka przed niebezpieczeństwami i mobilizuje go do radzenia sobie z nimi. Lęk nie jest reakcją jednolitą, u każdego może przejawiać się w nieco odmienny sposób. Wpływa na nasze myśli, reakcje fizjologiczne organizmu, reakcje emocjonalne i zachowanie.

Młodsze dzieci najczęściej boją się rozstania z rodzicami, duchów, potworów, ciemności. Starsze z kolei częściej obawiają się różnych sytuacji społecznych, gdzie mogą spotkać się z oceną rówieśników, czy dorosłych. Najczęściej moment przejścia do szerszego grona społecznego powoduje uruchomienie się problemów lękowych u dziecka, które wcześniej nie były dostrzeganie przez rodziców. Przedszkole i szkoła dla dzieci są pierwszymi nowymi środowiskami poza jego rodziną i najbliższymi. Dzieci stoją wówczas przed różnego rodzaju wyzwaniami. Muszą nauczyć się nowych zasad, podejmowania decyzji, są wystawione na ocenę innych dorosłych i rówieśników, uczą się współpracy z innymi. Wszystko to służy rozwijaniu w nich nowych kompetencji i rozwojowi. Często jednak aby sprostać tym zadaniom i zaadaptować się do nowych sytuacji nieuniknione są obawy i lęki. Spotykamy wiele dzieci, które obawiają się rozstania z rodzicami, odpowiedzi przy tablicy, wystąpienia w szkolnym przedstawieniu. Jednakże u niektórych dzieci stan niepokoju utrzymuje się dłużej i jest bardziej nasilony, nawet jeśli stresująca sytuacja minęła. Przedłużający się niepokój może stać się poważnym zaburzeniem uniemożliwiającym poradzenie sobie z codziennymi sytuacjami. ... 

Cyberprzemoc –  agresja elektroniczna , elektroniczna przemoc rówieśnicza – stosownie przemocy poprzez: prześladowanie , zastraszanie, nękanie, wyśmiewanie innych osób z wykorzystywaniem Internetu i narzędzi typu elektronicznego takich jak : SMS, e-mail, witryny internetowe, fora dyskusyjne w Internecie, portale społecznościowe i inne. Osobę dopuszczającą się takich czynów określa się stalkere. Zamiarem internetowych chuliganów jest zdyskredytowanie konkretnej osoby lub grupy ludzi czy nawet całych społeczności. Takie działania wynikają z poczucia anonimowości lub bezkarności sprawców i ułatwiane są np. zamieszczeniem witryny internetowej na serwerze w kraju, w którym pisemne grożby nie są przestępstwem.

Taka forma znęcania się nad swoimi ofiarami, zdaniem psychologów wynika z trzech powodów:

– łatwiej poniżać, dyskredytować i szykanować, gdy istnieje szansa ukrycia się za internetowym pseudonimem i nie ma potrzeby konfrontacji z ofiarą oko w oko, ... 

Uczniowie z obniżonym poziomem rozwoju intelektualnego napotykają szereg trudności w przyswajaniu materiału szkolnego, których przyczyny tkwią w deficytach poznawczych.

Pogrupowano trudności poznawcze, jakimi charakteryzują się te jednostki, na 5 kategorii czyli:

1.Preferencja do działania na materiale konkretnym – wiele trudności dzieciom tym sprawia zrozumienie i dokonywanie operacji umysłowych na materiale abstrakcyjnym. Zatem uczniowie z inteligencją niższą niż przeciętna najefektywniej uczą się i pracują przy zastosowaniu konkretnych pomocy naukowych. Wspierając naukę szkolną, ważne jest, by umożliwić im korzystanie z pomocy dydaktycznych tak długo, jak będzie to dla nich niezbędne. ...