Czym jest mutyzm wybiórczy:
Mutyzm wybiórczy to zaburzenie lękowe wieku dziecięcego, występujące najczęściej między 2 a 5 rokiem życia dziecka. Natomiast etiologia mutyzmu wybiórczego nie jest znana, może być inna u każdego dziecka. Dzieci dotknięte mutyzmem wybiórczym nie rozmawiają swobodnie lub milczą w przedszkolu, szkole, podczas interakcji społecznych, pomimo, iż w innych sytuacjach mówią swobodnie. Osoby cierpiące na mutyzm wybiórczy mogą w ogóle nie odzywać się do nauczycieli, rówieśników, może rozmawiać tylko z wybranymi przez siebie osobami. Uczniowie z mutyzmem wybiórczym nie mają trudności w nauce, a nawet w sytuacjach gdy mowa nie jest wymagana mogą odnosić sukcesy szkolne. Należy pamiętać, że niechęć dziecka do rozmów wynika z silnego lęku, a nie niechęci dziecka. Dzieci z mutyzmem wybiórczym przeważnie funkcjonują w normie intelektualnej. Niewielki odsetek dzieci z mutyzmem wybiórczym ma wadę wymowy, nie jest to przyczyna zaburzenia, a jedynie cecha towarzysząca. Dla dzieci z mutyzmem wybiórczym mówienie wiąże się bardzo dużym stresem, dlatego też dziecko najczęściej komunikuje się za pomocą mimiki, gestów. Zainicjowanie rozmowy jest dla dziecka szczególnie trudne. Mutyzm wybiórczy nie leczony czy też niewłaściwie zdiagnozowany utrwala się, dlatego też bardzo ważna jest jego wczesna diagnoza i właściwa terapia.
Cechy charakterystyczne dzieci z mutyzmem wybiórczym:
- nie mówią w określonych sytuacjach społecznych ( w takich, w których mówienie jest oczekiwane: szkoła, przedszkole)
- objaw powyższy utrzymuje się co najmniej miesiąc
- czują duży niepokój, gdy są zmuszane do mówienia, dlatego też nie można ich do tego zmuszać
- same dobierają sobie grono osób, w otoczeniu których mówią
- mogą mieć utrudniony kontakt wzrokowy, powinieneś unikać kontaktu wzrokowego
- nie uśmiechają się, nie zdradzają emocji
- nie mówią „cześć”, „do widzenia”, „dziękuję”- przez co mogą się wydawać niekulturalne
- mają obniżoną samoocenę
- nie lubią zmian
- nie lubią być w centrum uwagi
- mogą być agresywne
Jak prawidłowo zachować się w stosunku do dziecka z mutyzmem wybiórczym:
- należy traktować je na równi z innymi dziećmi
- nie wywierać na dziecku presji, nie zmuszać do mówienia
- zadawać pytania zamknięte ( odpowiedź tak, nie, kiwniecie głową)
- unikaj kontaktu wzrokowego
- nie okazuj zdziwienia gdy dziecko się jednak odezwie
Anna Korab
Bibliografia:
1.Maria Bystrzanowska ,,Mutyzm wybiórczy”
wyd. Oficyna Wydawnicza ,,Impuls”
2.Monika Cabała ,,Mutyzm wybiórczy”
wyd. Oficyna Wydawnicza ,,Impuls”